fizik-terimleri

Fizik terimleri sözlüğü

Fizikte kullanılan terimler sözlüğü, fizik dersinde veya fiziksel olaylarda karşılaşabileceğimiz A dan Z ye terimler ve kavramlar.

A

Ağırlık : Cisme etki eden kütle çekim kuvveti.

Akım şiddeti : Bir iletkenin bir kesitinden birim zamanda geçen yük miktarıdır.

Amper : Akım şiddeti birimi.

Ampermetre : Akım şiddetini ölçen araç.

Anyon : Eksi yüklü iyon.

Atom : Bir elementin en küçük parçasıdır.

B

Buharlaşma : Sıvıların ısı alarak gaz hale dönüşmesi.

Buharlaşma ısısı : Kaynama sıcaklığında 1 gr sıvının tamamen gaz hale geçmesi için gerekli ısı miktarıdır.

C – Ç

Çember : Bir noktaya eşit uzaklıkta noktaların oluşturduğu şekil.

Cisim : Maddenin şekil almış halidir.

Coulomb yasası : İki yük arasında oluşan elektriksel kuvveti açıklayan bağıntı.

Çözelti : Birden fazla maddenin homojen karışımıdır.

D

Dinamo : Mekanik enerjiyi elektrik enerjisine dönüştüren araç

Dinamometre : Kuvveti ölçen alet.

Direnç : Maddenin elektrik akımına karşı gösterdiği zorluk.

Doğru akım (DC) : Yönü ve şiddeti değişmeyen elektrik akımı.

Donma : Belirli bir sıcaklıkta sıvı bir maddenin ısı vererek katı hale dönüşmesidir.

Donma sıcaklığı : Bir sıvının ısı vererek katı hale geçtiği sıcaklık.

E

Ebonit : Kauçuk ve kükürtten elde edilen plastik madde.

Elektrolit : Elektrik akımını ileten çözeltiler.

Elektroliz : Elektrik akımı kullanılarak sıvı içinde çözünmüş bileşikleri ayırma yöntemi.

Elektroskop : Bir cismin elektrik yüklü olup olmadığını veya yük cinsini belirleyen araç.

Element : Tek cins atomdan oluşan saf madde.

Enerji : Bir sistemin iş yapabilme yeteneği.

Erime : Katı maddenin belirli bir sıcaklıkta ısı alarak sıvı hale geçmesi.

Erime ısısı : Erime sıcaklığında 1 gr katının tamamen sıvı hale geçmesi için gerekli ısı miktarıdır. Özısı.

Esneklik : Bir cismin kuvvet uygulandığında şeklinin değişmesi, kuvvet kaldırıldığında eski şekline geri dönmesidir.

F

Farad : Sığa birimi.

Fisyon : Ağır bir çekirdeğin nötron bombardımanı sonucu iki çekirdeğe bölünmesidir.

Füzyon : Hafif iki çekirdeğin uygun koşullarda birleşerek daha ağır ve kararlı çekirdeğe dönüşmesidir.

G

Genleşme : Sıcaklığı artan maddenin hacimce büyümesidir.

Göreli : Gözlemciye göre değişen, kesin olmayan.

H

Hacim : Maddenin boşlukta kapladığı alandır.

Hal değiştirme : Bir maddenin ısı alarak veya ısı vererek katı, sıvı veya gaz durumuna geçmesidir.

İ – I – J

Isı : Sıcaklığı farklı maddeler arasından alınıp verilen enerjidir.

Isınma ısısı : Bir maddenin 1gr kütlesinin sıcaklığını 1 oC arttırmak için gerekli ısı miktarıdır.

İletken : Elektrik yüklerinin serbestçe hareket edebildiği madde.

İyon : Elektrik yüklü atom.

Joule (J) : Enerji ve iş birimidir.

K

Katot : Bir pilde veya elektroliz işleminde indirgenme olayının gerçekleştiği elektrot.

Katyon : Artı yüklü iyon.

Kaynama : Bir sıvının belirli sıcaklık ve basınç altında maksimum buharlaşması olayıdır.

Kinetik enerji : Bir cismin hareketinden kaynaklanan enerjidir.

Kütle : Hacmi dolduran madde miktarıdır.

L

M

Metal : Erime ve kaynama noktası yüksek, ısı ve elektriği iyi ileten ve elektron verme eğilimi fazla olan element.

Mol : Avogadro sayısı kadar tanecik.

Molekül : Birden fazla aynı yada farklı atomdan oluşmuş yüksüz tanecik.

N

Newton (N) : Kuvvet birimi.

Nötr cisim : Eşit sayıda artı ve eksi yüke sahip cisim.

O – Ö

Ohm yasası : Bir iletkenin iki ucu arasında potansiyel fark / akım oranı sabittir. Bu sabit iletkenin direncine eşittir.

Özdirenç : Bir maddenin birim uzunluk ve kesitteki direncidir.

Öz ısı (özgül ısı): Erime sıcaklığında 1 gr katının tamamen sıvı hale geçmesi için gerekli ısı miktarıdır. Isınma ısısı.

Özkütle : Bir maddenin birim hacimdeki kütlesi. Yoğunluk.

P

Pil : Kimyasal enerjiyi elektrik enerjisine dönüştüren araç.

R

Reosta : Direnci ayarlanabilir devre elemanı.

SŞ

Sıcaklık : Bir maddenin moleküllerinin ortalama kinetik enerjisinin göstergesi.

Süblimleşme : Katı bir maddenin ısı alarak doğrudan gaz hale geçmesidir.

Şimşek : Bulutlar arasında yük alışverişi.

T

Termometre : Sıcaklığı ölçen alet.

Termostat : Genleşmeden faydalanarak sıcaklığı düzenleyen araç.

Topraklama : Yüklü bir iletkenin toprağa bağlanarak nötr hale getirilmesi.

U – Ü

Üreteç : Mekanik veya kimyasal enerjiyi elektrik enerjisine dönüştüren devre elemanı.

V

Volt (V) : Potansiyel fark birimi.

Voltmetre : Potansiyel farkı ölçen devre elemanı.

Y

Yalıtkan : Elektriği iletmeyen madde.

Yoğunluk (d) : Bir maddenin birim hacimdeki kütlesi. Özkütle.

Z